Palmzondag is altijd mooi hier in het Kinderdorp. Er gebeurt veel tijdens de mis!
Vooraf maken de kinderen palmpaasstokken, dat zijn kleurrijk versierde boeketten van buxustakken versierd met linten. Dit jaar is het niet zo makkelijk, want de buxus is overal kapot, maar gelukkig hebben we een bron gevonden. Op zondag zelf zullen de takken goed gebruikt worden, want waar zijn ze anders voor dan om Jezus aan te moedigen op zijn weg naar Jeruzalem? Dus we beginnen met de lezing buiten en gaan in processie de kerk in. Indien mogelijk, hebben we ook een echte ezel opgetuigd.
Nee, dit is niet zomaar een show. Steeds weer ervaren we dat de kinderen (en waarschijnlijk ook de volwassenen) nauwelijks merken wat er in de dienst gezegd wordt. Woorden zijn rook en spiegels. Tekens, handelingen en alles wat gezien kan worden zijn veel indrukwekkender. Zo ook de liedjes, ze spreken rechtstreeks tot de emoties en raken ons daarom veel directer. Dus de ezel is een manier om de kinderen te laten begrijpen wat er op Palmzondag gebeurde.
Misschien was het 2000 jaar geleden in Israël ook zo. De woorden van Jezus maakten indruk op de mensen, maar zij begrepen ze niet altijd. De daden hadden des te meer impact: de genezingen, de ruzies met de Farizeeën enz. En nu rijdt hij Jeruzalem binnen op een ezel - een vreemd teken. Een vreemde man! Een bijzondere man - de Mensenzoon, de Zoon van David. Geen gewone koning, in ieder geval. En het volk is opgewonden en reageert op dit teken van de ezel met hun tekenen, met palmen en met de kleren die ze onderweg aantrekken. Hosanna!